Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
келең
зат. көне. Кегеннен төменірек діни атақ. Әр жердегі күресінде тұратын к е л е ң і кәдімгі өзіміздің ежелгі атамекен Қарқараны мекендеп отырған кегеніне бағынады екен (Ж. Тұрлыбаев, Тамыз таңы, 279). Қаскелең деген к е л е ң і бар дейді (Бұл да).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: келең


будет выглядеть так: Что такое келең