Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
келепан
зат. м и ф. Ешкінің ең асылы (жақсысы, жүйрігі). Бұрынғы бақташы қазақ арман еткен: түйеде – жампоз, жылқыда – тұлпар, сиырда – тынжы, қойда – құтпан, ешкіде – к е л е п а н десе, итте – құмай, адамда – алып, ал қасқырда – сырттан дейтін (Алғы шепте., 31-32).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: келепан


будет выглядеть так: Что такое келепан