кембағалдық
зат. Мүгедектік, жарымжандылық, кемістік. К е м б а ғ а л д ы ғ ы м д ы біліп қояр деп жүзін жасыратын, ойымдағыны оқып қояр деп көзін алып қашатын жасқаншақ көңілге қараңғыда батылдық кірді (Ж. Қорғасбек, Жынды қайың, 173). Беліне қыстырылған шинелінің бос жеңі Атан теңселе басқан сайын арлы-берлі бұлғаңдап, ұсқынсыз кісінің к е м б а ғ а л д ы ғ ы н әйгілеп тұр (Таң нұры, 20).