кемпіршуақ
зат. сөйл. Көктемнің немесе күздің онша ыстық емес, жанға жайлы шуағы; мизамшуақ. К е м п і р ш у а қ – қыс ызғары қайтып, күн енді-енді жылына бастаған кездегі күннің шуағы (Қаз. этнография., 3, 60). Наурыз кеп сере қардың көбесі сөгілгенімен, к е м п і р ш у а қ жеткізер емес (Р. Отарбаев, Біздің ауыл., 18). Қоңыр күздің мынау сығырайған к е м п і р ш у а ғ ы қасқа биенің кәрі сүйегін жылыта алмай жатқандай көрінді оған (Н. Ораз, Сиқырлы., 119).