Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й [К] Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
керейт
зат. жерг. Жөн, ыңғай, рет. Қайбір к е р е й т і н е келіп тұрған жай бар, түйіншек жіптей суыртпақталып қажай береді, кеузей береді ішкі ойы (К. Ахметбеков, Ақдала, 2, 192).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: керейт


будет выглядеть так: Что такое керейт