Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
керме
Iзат. жерг. Шартақ. Тамақтан соң біраз тынығып алып, салқын түсе бақша араладық, піскен қауындарды к е р м е н і ң астына тасып, үйіп жиып қойдық та, күн кешкіргенше қақ тіліп, қауыншек өрдік (Ж. Ахметов, Гүлшат, 23).
II
Керме арқан. Ат байлау үшін мама ағаштардың арасына керіп байлап қоятын арқан. Өздеріңіз елестетіп көріңізші, нағыз жылқышының қосақ арқан, матау арқан, ат арқан, жан арқан, бұғалық арқан, к е р м е а р қ а н деп аталатын аса қажетті жабдық құралдары әр түрлі дайындалады (Лен. жас, 23. 11. 1972, 3).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: керме


будет выглядеть так: Что такое керме