кермек
зат. этногр. Иден шыққан теріні салып, ширататын, бояйтын сұйық қоспа (қайнатынды). Иден шыққан теріні к е р м е к к е салады. К е р м е к т і емен не талдың қабығын кептіріп, ұнтақтап түйіп, қазанға тұзын татыта су құйып, қабық ұнтақты салып қайнатып әзірлейді, кейде жусанның, ерменнің бүрін қосады. Содан соң ағаш астауға қотарып су шым-шым кезінде теріні салып, он шақты күндей бетін жауып, жылы жерде ұстайды. К е р м е к т і ң қызғылт бояуы теріге сіңсе, оны көлеңкеге жайып кептіреді (Д. Шоқпарұлы: Ер қанаты, 283).