Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й [К] Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
керсен
Iзат. Қазақ ерінің адам құйрығына тұспа-тұс (сай) келетін ойыстау, жалпақ жері (бөлігі). Ердің адам мініп отыратын тұғырлығын «кісілік» деп атайды. Кей жерлерде «к е р с е н» дейді (Ер қанаты, 261). Ердің артқы қасын к е р с е н деп те атайды (Білім және еңбек, 1986, №7, 32).
II
зат. жаңа. Балалардың құйрық астына қойып, таудан сырғанайтын жалпақ табақша. Кейде жолда к е р с е н айналып кетіп, үстіндегілердің зәресін алып, арқасымен заулатып, құлатып, тоңқалаң асырады (Н. Исабаев, Өмір., 372).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: керсен


будет выглядеть так: Что такое керсен