Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
кеспе
зат. кәс. Ер-тұрманға қағылатын үзік-үзік жылтыр металл. Пыстан, өмілдірік, құйысқан, жүген, тебінгі беттеріне қағылатын – үзбе, к е с п е, құйма, шытыра, сыздық, ширатпа, бүркеншік шегеге дейін түгел күміс шабылады (Ер қанаты, 264). Кеспе кескіш. Жайылған қамырды кеспе етіп кесетін құрал (Өркен, 24. 02.1990, 12).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кеспе


будет выглядеть так: Что такое кеспе