Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й [К] Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
кесіл
ет. жерг. Таусылу, біту, сарқылу. – Еркем, шайың к е с і л і п қалыпты ғой, енді демдеп әкелген аққұманнан құярсың (Ә. Нұрпейісов, Қан мен тер, 139).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кесіл


будет выглядеть так: Что такое кесіл