Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й [К] Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
кеупая
сын. жерг. Сабағы қурап кеткен, кепкен. Сол тұсқа қалың қоға, к е у п а я қамыс өсіпті (Қ. Жұмаділов, Тағдыр, 570).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кеупая


будет выглядеть так: Что такое кеупая