Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
көбдік
зат. Ерте туған арамза қозы. Ол нашар жетіледі. Семірмейді, денесі кіші болады. Бірақ жануар кәрілікті мойындап қалған ба, бұрынғыдай ащы терді алған соң жеңілдеп, желпініп кетпей, қайта у шөп жеген к ө б д і к қозыдай кіртиіп қалды (К. Сегізбаев, Ашылмаған сыр, 64).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: көбдік


будет выглядеть так: Что такое көбдік