Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й [К] Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
көбен
зат. жерг. Жұмсақ, борпылдақ жер. Бірақ, аяғы ұзын, еңсесі биік. Мұндай ат к ө б е н д е, қопада, құмда жақсы шабады (Ер қанаты, 76).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: көбен


будет выглядеть так: Что такое көбен