көдек
Iзат. Есектің жас төлі, қодығы. Есектің кішкентай баласын к ө д е к, қодық, тақай деп, ал одан үлкенін тайқар, есектің ұрғашысын мада, еркегін әңгі деп атайды (Қаз. этнография., 2, 86).
II
сын. көне. 1. Епсіз, ебедейсіз, икемсіз; олақ. Батыр – аңқау, Ер – к ө д е к (Мақал). 2. ауыс. Пақыр, сорлы. Иа, Алла, тіл-жағыма бергей медет, Қолдай гөр, Ескелді би, өзің демеп. Ақ сүйек ханзаданың баласы едің, Кембағал үй артына келді к ө д е к (Жеті ғасыр., 2, 20). Келместен неге жылады Мендей пақыр к ө д е г і ң? Аруаққа келдім, мен Тезек, Одан басқа не дедім?! (Бұл да, 22).