Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
көлдеу
зат. жерг. Көл орнындай ойыс жер, ойпаң, ой, жазық. Ерте көктемде ду етіп тез көктеген көделі к ө л д е у д і ң көгі жапырылғанша мал жаймақ болды (З. Қабдолов, Менің Әуезовім, 190). Әлде көкіректері к ө л д е у д е г і көп жылқының пысқырғанына күпті ме? (Ә. Кекілбаев, Елең-алаң, 171).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: көлдеу


будет выглядеть так: Что такое көлдеу