Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
көмей
Көмей [көмекей] әулие. п е р и ф р. Бұқар жырауды халық осылай атаған. Әз Тәуке ханнан бастап, к ө м е к е й ә у л и е атанған Бұқар жырау, Төле би сияқты ұлттық деңгейдегі тұлғалар көшбасын бастап берді (Аңыз адам, 2011, №22, 36). Көмейі бостау. Екі ойлы, босаңдау. Ол менің к ө м е й і м н і ң б о с т а у екендігін сезген бойда-ақ бар еркімді өзі билеп-төстей жөнелді (К. Сегізбаев, Жап-жасыл., 418).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: көмей


будет выглядеть так: Что такое көмей