Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
көпсең
сын. жерг. Қалың, көп, мол. Ақтылы қой, к ө п с е ң түйе майталман, Көк-алалы көп жылқыны қайтарған. Адай түбек, ата қоныс Атырау, Асылыңды түгел тізіп айта алман (Х. Ерғалиев, Өлеңд., 49).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: көпсең


будет выглядеть так: Что такое көпсең