Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й [К] Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
көсегіш
сын. Көсеу орнына жүретін, көсейтін. Ерден к ө с е г і ш темірді көлденең ұстаған қалпы тебіреніп кетті (Қ. Тоқмырзин, Үш кие, 6).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: көсегіш


будет выглядеть так: Что такое көсегіш