Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
кришнаит
зат. д і н и. Ислам дініне қарсы, ислам дінін бүлдіруге күш салушы зиянды діни ағым. Саентологияның дәрісіне уланған, өзгеге сеніп Абайды к р и ш н а и т еткен, әнұран айтудан безіп, Иеһоваға жақындаған бүгінгі мәсіхшілер мұсылмандықты қай жардан итеріп кетер екен?! (Қ. Әбілқайыр, Текес., 197). Дініміз бар. Біреу емес, бірнешеу. Мен – Иеһова куәгерімін. Балам – уаһабист. Әйелім – к р и ш н а и т. Қызым – буддист (Қарақат тер., 131).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кришнаит


будет выглядеть так: Что такое кришнаит