Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й [К] Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
күбір
зат. жерг. Шөп-шалаң, шөпшар, кәшек. Жер бетінен жарты құлаш шығып тұрған жер үй болса керек. Төбесі қамыс, к ү б і р м е н жабылған (Р. Отарбаев, Біздің ауыл., 139).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: күбір


будет выглядеть так: Что такое күбір