Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
күбір
зат. жерг. Шөп-шалаң, шөпшар, кәшек. Жер бетінен жарты құлаш шығып тұрған жер үй болса керек. Төбесі қамыс, к ү б і р м е н жабылған (Р. Отарбаев, Біздің ауыл., 139).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: күбір


будет выглядеть так: Что такое күбір