Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й [К] Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
күләйлан
зат. жерг. Селтеңбай, жеңілтек, ақақаушыл. Қыз, әп-әсем келбеті демесе, ол да бір к ү л ә й л а н. Қолынан домбырасы түспейді (Ж. Нәжімеденов, Кішкентай, 8). – Иә, қайтеміз! Түбінде өлеміз екен деп, к ү л ә й л а н болар жайым жоқ. Арақ беріп мақтау алмассың (Қ. Тоқмырзин, Үш кие, 215).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: күләйлан


будет выглядеть так: Что такое күләйлан