Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
күңей
зат. көне. Күңше. Туысы қызықты да дүние малға, Жамал қыз тоқал болып барды шалға. «Сен де бір күңнен туған к ү ң е й і» – деп, Жамалды санамай шал жүрді жанға (Айтбай Белгібаев: Жұлдыз, 1974, №11, 208).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: күңей


будет выглядеть так: Что такое күңей