Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
күркіреу
зат. жерг. Желі аңыраған, ұйтқып соққан сай, жыра. Сол жылы бұлардың да сауып отырған інгені ығып кетіп, ауыл сыртындағы к ү р к і р е у д е қатып қалған-ды (Ә. Нұрпейісов, Соңғы., 374).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: күркіреу


будет выглядеть так: Что такое күркіреу