Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
кіспұрыш
сын. жерг. Оңбаған, жексұрын, сұрқия, ит. – Ол иттің баласын, – деді Сыдық, – мен көптен білем. Құдайды білмейді ол к і с п ұ р ы ш. Сол иттігімен мал жиып, асхана орнатып отыр (Қ. Әбдіқадыров, Әңгім., 30). Кеңес өкіметі келгелі айылын жиды. Әйтпесе арғы жерде ә десең, мә дейтін нағыз к і с п ұ р ы ш т ы ң өзі (С. Елубай, Ақ боз., 27).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кіспұрыш


будет выглядеть так: Что такое кіспұрыш