Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
мажық
ет. жерг. Қайғыру, қапалану. Мұхтар мен Қаныш кейде сөз қағыстырып отыратын. Сөзден ұтылғаны м а ж ы ғ ы п, ұялып жүретін (М.Әуезов тур. ест. 21).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: мажық


будет выглядеть так: Что такое мажық