Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л [М] Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
майлақы
сын. жерг. Алабажақ, кір-қожалақ; қарала-торала. Мойыннан жоғары жақтың бәрі қап-қара, баттасқан м а й л а қ ы күйе (Ә.Кекілбаев, Елең-алаң, 161). Үйлерді, көшелерді баттасқан м а й л а қ ы мұнар көлегейлеп апты (Ә.Кекілбаев, Құсқанат, 214).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: майлақы


будет выглядеть так: Что такое майлақы