маңлық
зат. көне. Қымбат матаның аты. Түлкі тымақ, м а ң л ы қ тыс, Мойында бар ақ шарфы. Қымбат ішік, қыл шапан, Серіліктің нақ шарты (А.Үлімжіұлы, Шығ. жин., 2, 398). Дариға кілең сұр жорға мінгізіп, манат пен м а ң л ы қ қ а ораған бір топ нөкер қызын ертіп, екі-үш шақырымдай жерден Марданның алдынан шықты (М.Разданұлы, Алтай., 105). Бау сандық, м а ң л ы қ көрпе қойған жиып, Құс жастық құшақ жетпес жүкке мініп. Хандықтың алуан түрлі белгілерін Алтынды адалбақанға қойған іліп (Батырлар жыры, 6, 202). Маңлық орамал. «Маңлық» деп аталатын қытай жібегінен тігілген беторамал. Қазыбек тер шылаған кең маңдайын м а ң л ы қ о р а м а л м е н сүртіп, кідірістеп қалды (С.Сматаев, Елім-ай, 2, 280). Сөзін бітірді де қойнынан м а ң л ы қ о р а м а л ы н шығарып тер жапқан бетін, маңдайын сүртті (Бұл да, 313).