Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
марлат
сын. жерг. Өркөкірек, менмен, өзімшіл. « Мен болмасам, шерігінде қауқар, жұртында қасиет қалмас еді» деген м а р л а т сенім бар бітік-болмысынан аңқып тұрғандай (М.Мағауин, Аласапыран, 2, 360). Осының нәтижесінде бұрын да мінезі жақсы аталмайтын, м а р л а т саналатын Едігені тамыр-таныстарының бәрі мүлде жек көріп кетті (М.Мағауин, Көк мұнар, 166).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: марлат


будет выглядеть так: Что такое марлат