Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
мар-мар
сын. жерг. Тұтасып жатқан, қалың. Сөйтті де желден жасаураған жанарын жеңімен сүртіп қойып, мотоцикл тізгінін м а р-м а р қамыс арасындағы сүрлеуге бұрды (Туған жер қазынасы, 150).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: мар-мар


будет выглядеть так: Что такое мар-мар