Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л [М] Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
мәлекте
ет. жерг. Аралау, кезу; еркін жүре алмау, малтығу. Мал қорыста м ә л е к т е п жүріп көл жағалай біткен өлең шөпке өндіршектей жайылады (Ж.Мусин, Туған үй., 68).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: мәлекте


будет выглядеть так: Что такое мәлекте