Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
мәтқапыл
зат. жерг. Кесепат, кесір; қауіп-қатер. Бұлардың ісі де солай. Артқа қарап алып, алға ұмтылады. Көзомақа, жаппай шабыстың бір м ә т қ а б ы л ғ а соқтырарын жақсы біледі (Жалын, 1969, №4, 99).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: мәтқапыл


будет выглядеть так: Что такое мәтқапыл