Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
мәужір
сын. жерг. Соры қайнаған, бейшара; мыжырайған. Қартайғанда қатыны өліп, тоқал іздеп, амалсыз сақалмұртын күзеп, жасанып шыққан м ә у ж і р еркектердей жасыл мен қызылды аралас жамылып, әсіре әлеміштеніп алыпты (Ә.Кекілбаев, Елең-алаң, 96).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: мәужір


будет выглядеть так: Что такое мәужір