Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
меркіт
зат. Моңғол тайпаларының бірі. Әзелде туысы басқа м е р к і т – керейге сіңді, ұлысы басқа күрлеуіт – қыпшаққа телінді (М.Мағауин, Аласапыран, 2, 148). Шыңғыс хан өзіне бағынбай безе көшкен м е р к і т тайпасын соңынан қуып келіп осы ырғыз қаласында қырып кеткен (Ә.Кекілбаев, Үркер, 217). – Қасыңа мына Жошымен қосып, түмен әскер ал да, Гүрганжіге қашқан м е р к і т т і шап, - деген (Е.Тұрысов, Темірлан, 168).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: меркіт


будет выглядеть так: Что такое меркіт