Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
мерттес
ет. сөйл. Алысу, жұлысу, соғысу. Не жауласып м е р т т е с к е н емес, не жөндесіп серттескен емес, қит етсе, бір-біріңнің жоқ-жіктік, кем-кетіктеріңді айтып, ел көзінше қаңқулассаңдар, әрине, жараның ауызы ұшыға береді (Лен. жас. 15.08.1973, 3).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: мерттес


будет выглядеть так: Что такое мерттес