Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
миясар
сын. жерг. 1. Кеңес берер, ақыл қосар (қария).Бөкенбай мен Әбілқайыр Қарақұмдағы жиыннан кейін ұлыс-ұлыстан жаубасар жігіттерді ғана емес, м и я с а р қарияларды да жинады (Ә.Кекілбаев, Үркер, 137). М и я с а р қариялардың білмейтіні жоқ (Бұл да, 138). 2. Он саусағынан өнер тамған, шебер, іскер. Атымды бағып баптауға, Асылдан соққан найзамды. Қарағайға саптауға, Құртқадайын м и я с а р, Жар тапқанша талай бар (Ақсауыт, 1, 38).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: миясар


будет выглядеть так: Что такое миясар