Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л [М] Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
мойыс
сын. жерг. Иір-қиыр, бұраң, ирелең. Сусағанды сулатып, Шаршағанды қунатып, Кезегенді тура атып, М о й ы с жерден төтелеп, Ағылайын ақпадай (Дулат жырау: Нар заман., 183).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: мойыс


будет выглядеть так: Что такое мойыс