Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
мүнәфық
зат. д і н и. Ең ауыр күнәлі адам; күнәһар. Ислам діні қағидалары бойынша құдай кешірмейтін ең ауыр күнә осы м ү н ә ф ы қ т а р д ы ң мойнына жүктеледі екен (О.Сәрсенбай, Шығ., 5, 212). Бізді қазір кілең м ү н ә ф ы қ т а р басқарып отыр (Бұл да).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: мүнәфық


будет выглядеть так: Что такое мүнәфық