Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
мырғам
Iзат. жерг. 1. Ырғын, рақат. Сәтбаевы мен Әуезові жоқ ғылым не м ы р ғ а м ғ а бастар дейсің (З.Қабдолов, Менің Әуезовім, 169). Күнкөріс, күйкі кірбеңде Күнелтіп өмір сүрген де, М ы р ғ а м ғ а батып жүрген де, Тағдырына ырза емес (Е.Дүйсенбай, Бозала таң, 240).
II
Мығым, мықты. Сол м ы р ғ а м, нығыз қалпын сақтап, аспай-саспай машинадан түсіп еді-ау (Ә.Нұрпейісов, Соңғы.,335). Өзінің осындайда аспайтын да саспайтынн м ы р ғ а м, нығыз қалпын сақтап тамағын кенеп алды (Бұл да, 367).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: мырғам


будет выглядеть так: Что такое мырғам