Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л [М] Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
мінәжатшы
зат. Мінәжат етуші, дұға қылушы. Сосын таранған тотықұстар мен атты нөкерлердің, айдарлы ұлықтар мен м і н ә ж а т ш ы сопылардың мүсінін қаз-қатар етіп тіктеді (Т.Зәкенұлы, Мәңгітас, 341).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: мінәжатшы


будет выглядеть так: Что такое мінәжатшы