Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
нұғара
зат. көне. муз. Былғарыдан керіп жасалған соқпалы саз аспабы. Қалмақтар «шық» деп жекеге, Қамбар бек ұрып н ұ ғ а р а (Батырлар жыры, 79). «Қазақ әдебиетінің» таяудағы бір санында Б.Қыдырбекұлының «Сөз туралы сөз»деген мақаласы жарияланды, сондағы «н ұ ғ а р а н ы» да, «күрікті» де (ортаға шығарып ат сынайтын шеңбер) он томдықтан таба алмаймыз (Соц.Қаз., 12.03.1990).
зат. көне. муз. Былғарыдан керіп жасалған соқпалы саз аспабы. Қалмақтар «шық» деп жекеге, Қамбар бек ұрып н ұ ғ а р а (Батырлар жыры, 79). «Қазақ әдебиетінің» таяудағы бір санында Б.Қыдырбекұлының «Сөз туралы сөз»деген мақаласы жарияланды, сондағы «н ұ ғ а р а н ы» да, «күрікті» де (ортаға шығарып ат сынайтын шеңбер) он томдықтан таба алмаймыз (Соц.Қаз., 12.03.1990).
Вы можете поставить ссылку на это слово:
будет выглядеть так: нұғара
будет выглядеть так: Что такое нұғара
будет выглядеть так: нұғара
будет выглядеть так: Что такое нұғара