Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
обатас
зат. Биік етіп үйілген тас. Кер төбел аттың үстіне о б а т а с т а й боп, қожбан қара жігіт бір жамбастап отыр (І.Есенберлин, Махабб., 17). Белестің үстінде сұрғылт о б а т а с пен бірнеше балбалдар тұр (І.Есенберлин, Алмас қылыш, 52).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: обатас


будет выглядеть так: Что такое обатас