оғыз
зат. Орта Азияда өмір сүрген орта ғасырлық түрік тілдес тайпалардың жалпы аты. О ғ ы з жайлы деректер ерте ортағасырлардан бастап белгілі (ҚҰЭ, 7, 104). Мұнда ежелгі сактардан бүгінгі көп ұлтты совет халықтарына дейін каспилер мен алаңдар, о ғ ы з д а р мен қыпшақтар, қалмақтар мен ноғайлар тұрған (Мәдениет және тұрмыс, 1973, №3, 10). Тоқсан екі баулы о ғ ы з қағанаты (Қорқыт ата кітабынан). Мұндағы «баулы» сөзі о ғ ы з д а р д ы ң 92 құрамдас бөліктен құралғанын көрсетеді (Егем. Қазақс., 08.05.2003, 6). Оғыз тілі. Бір кездердегі оғыз тайпаларының тілі. Қазір ол өлі тіл саналады. О ғ ы з т і л і тарихи еңбектерде кейде ғұз тілі, үз тілі деп те аталған (ҚҰЭ, 7, 105). О ғ ы з т і л і әсіресе қыпшақ тіліне жақын келіп, түрікмен, әзербайжан, гагауыз, түрік т.б. тілдердің қалыптасуына негіз болған (Бұл да).