ойсан
сын. жерг. Орасан, керемет; ойсаң. Сол жылы күзде Күзембайдың звеносы о й с а н бітік өнім жинап, әр гектарға шаққанда жүз жиырма центнерден астық түсірді (О.Сәрсенбаев, Жақсының көзі, 22). Өздері де о й с а н ішкіш екен (О.Сәрсенбай, Шығ., 5, 327). Жігіт құшағы бұған секесеуіл шоғындай қозданып, жайнап, ұшқын атып – бойынан дуылдай көтерілген о й с а н қуатты көрікке салғандай, саналы дүниенің астан-кестенің шығарды (Д.Досжанов, Жолбарыс, 428).