Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н [О] П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
оманағаш
зат. көне. Жер жыртатын ағаш соқа. О м а н а ғ а ш ы н өзіне сүйретіп, иен далаға шыққан диқан Төлеге кездесе кетеді (Ел аузынан, 33).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: оманағаш


будет выглядеть так: Что такое оманағаш