Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
ондалау
ет. жерг. Аунақшу, дөңбекшу. Ол түнгі халімді ешкімнің басына бермесін. Төсекте түнімен о н д а л а у да о н д а л а у, простиням ширатылып шұлғау боп қалды. Тек таң алдында кірпігім ілінген екен (Б.Аманшин, Гүл көтерген, 80).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ондалау


будет выглядеть так: Что такое ондалау