Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
оңқал
зат. көне. Уәзір. Екі о ң қ а л (уәзір). Бірі – ел ісін, екіншісі әскер басын басқарады (Қазыбек би, Түп-тұқияннан., 46). О ң қ а л, ордабегі, барыстың аланы, таутаны, жолбарыстың сарымағы, қасқырдың абаданы, зенжір – бәрі ескіліктің көзі болуға тиіс (Қаз. әдеб., 29. 01. 1993, 6).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: оңқал


будет выглядеть так: Что такое оңқал