Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
отау
зат. жерг. Шөмеледен үлкен, үймектен кіші шөп үйіндісі. Шіркін! Оған шілденің шіліңгірінде қолмен шөп шаптырып, айырмен о т а у үйгізсе (Ә.Асқаров, Таңд., 56). Қолдарының қаруы барлары о т а у үйеді, сүйретпеге шөп салады (Ә.Асқаров, Өр Алтай., 382). Әрине, олар дедектеп сүйретпенің соңынан жүгіре алмайды, жерде тұрып о т а у д ы ң басына айыр-айыр шөп лақтыруға шамалары келмейді (Бұл да, 383).
зат. жерг. Шөмеледен үлкен, үймектен кіші шөп үйіндісі. Шіркін! Оған шілденің шіліңгірінде қолмен шөп шаптырып, айырмен о т а у үйгізсе (Ә.Асқаров, Таңд., 56). Қолдарының қаруы барлары о т а у үйеді, сүйретпеге шөп салады (Ә.Асқаров, Өр Алтай., 382). Әрине, олар дедектеп сүйретпенің соңынан жүгіре алмайды, жерде тұрып о т а у д ы ң басына айыр-айыр шөп лақтыруға шамалары келмейді (Бұл да, 383).
Вы можете поставить ссылку на это слово:
будет выглядеть так: отау
будет выглядеть так: Что такое отау
будет выглядеть так: отау
будет выглядеть так: Что такое отау