ояп
зат. Істің реті, жөні, ыңғайы, әдіс-тәсілі. Жас бала шаруаның о я б ы н біле бермейді (Д.Досжанов, Жолбарыс, 350). Нәдірбеков Сембай қойды жаюдың, семіртудің о я б ы н алған шопан (Қаз. әдеб., 31. 08. 1984, 13). Оябын тапты. а) Ретін келтіріп, жөнін тапты. Ортақ істің о я б ы н т а п с а ң жақсы болар еді (Қаз. әдеб., 07. 01. 1977, 3). Кісінің жанын ұғады, шаруаның о я б ы н т а б а д ы деп Балтабайды жақсы көруші еді (Қаз. әдеб., 15. 04. 1988, 12). ә) Көңілін тапты, ойынан шықты. Жасы алпыстан асқанша талай әкімнің алдын көріп, о я б ы н т а у ы п үйренген ол аудан мен ауыл арасындағы есепқисапқа кемдігі жоқ еді (О.Сәрсенбай, Шығ., 5, 108).