Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
пандар
зат. муз. Шешен халқының саз аспабы. Шешен жерін қырып келген әскербасыларынан Ақсақ Темір «сендер олардың п а н д а р деген саз ойнайтын аспабын тартып алдыңдар ма?» деп сұраған-мыс. Әскербасылар «Жоқ» деп бастарын шайқапты (Қ.Олжай, Қанат байла., 240). Сонда әмірші: «Вайнахтан п а н д а р д ы тартып алмасаңдар, оларды қырып тастауларың мүмкін, бірақ бағындыруларың мүмкін емес» депті (Бұл да, 241).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: пандар


будет выглядеть так: Что такое пандар