Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О [П] Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
пасыл
үст. жерг. Қайтара, мәрте, рет. Атасы хан Абылай – дегдар, асыл Тараған тұқым шашып неше п а с ы л. Әуелден хан баласы еленген бе, Солардан келе жатқан төре Нәсіл (Нысанбай жырау: Нар заман., 175).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: пасыл


будет выглядеть так: Что такое пасыл